Stilte
Als ik zweef hoog boven
het dak van de aarde.
Boven een vlakte waar
niets anders is dan sneeuw
het dak van de aarde.
Boven een vlakte waar
niets anders is dan sneeuw
hoor ik stilte, complete stilte …
helemaal niets is verder te horen.
Niet het waaien van de wind,
niet het ruisen van water,
niet het rumoer van leven.
… Alleen stilte hoor ik …
… Stilte zolang ik zweef …
Grote stilte
van de buitenwereld,
kleine stilte
in de binnenwereld
raken elkaar:
ik word gekend
in hart en ziel.
van de buitenwereld,
kleine stilte
in de binnenwereld
raken elkaar:
ik word gekend
in hart en ziel.
En dan opeens en onverwacht,
ontsnapt uit een spleet in het ijs
geluid van murmelend water:
bron van alle leven.
Water dat een leven
heeft te gaan voordat het
zijn bestemming bereikt.
… En verder stilte, alleen maar stilte …
Nu weet ik ook dat ik
volledig stil moet zijn
om te kunnen leven.