Als het leven mij toelacht
Als het leven mij toelacht,
ervaar ik het einde als de eeuwigheid.
Als de dood naar mij knipoogt,
glimlach ik terug: jóuw tijd is al gekomen,
míj krijg je nog niet.
Als de dood haar blik op mij werpt,
geef ik mij over en verdwijnt het licht,
het leven uit mijn ogen.
Als de dood bij mij langs komt,
weet ik waarvoor en waarom.
Het leven stuwt mij
onnavolgbaar in haar richting:
met dodelijke precisie ga ik op haar af.