11. Blog Nieuw-Zeeland: Tongariro National Park – Hadden Frodo en Sam op hun reis geen regen?

Het is hier in Nieuw-Zeeland dit voorjaar veel regen dat de klok slaat. Er zijn mensen die de afgelopen vijf weken geen droge dag hebben gezien. Dan heb ik eigenlijk niets te klagen. 😁😊 Maar de Nieuw-Zeelanders die ik spreek vinden ook wel dat er dit jaar veel regen valt. Ik kan mij niet herinneren uit de film The Lord of the Rings dat Frodo en Sam op hun tocht naar de Doemberg überhaupt regen hebben gehad. Maar soms heb ik ook wel geluk, zoals de eerste  dag dat ik in het Tongariro National Park was.

Dat was een dag van goede beslissingen.

Het begon al met de goede beslissing om ’s ochtends een paar wandelingen hier in de omgeving van de camping te gaan maken terwijl het redelijk droog was. Maar toch nat en bezweet van het vele stijgen en dalen kon ik daarna een heerlijke douche nemen om al het zweet van mij af te spoelen, zalig. En toen, toen het nog niet echt regende, bedacht ik mij dat ik even goed die heerlijke warme maaltijd tussen de middag kon maken zodat ik dat vanavond niet hoefde te doen als er regen was voorspeld (en uiteindelijk ook in stromen neerkwam 😥, maar toch, weer een goede beslissing 😊).

Na ‘dinner’ op lunchtijd lukte het mij om in de keukenruimte (NB, stopcontact aanwezig 👍) tijdens hevige regenbuien drie blogs via m’n laptop op m’n website te plaatsen (de tekst was al gereed – die maak ik gedurende de diverse dagen zelf op m’n telefoon, maar de illustraties hè, die moeten van telefoon op computer geladen worden en vervolgens ge-upload op m’n website. Daar heb ik allemaal internet voor nodig).

De beslissing om m’n verblijf hier met een nacht te verlengen (of dat echt goed uitpakt, zal nog moeten blijken, maar anders had ik op de volgende ochtend al weg gemoeten en mij direct moeten oriënteren op de mogelijkheden en opties) leidde tot het grootste !!WOW!!-moment van die dag. Teruglopend naar m’n auto (het was inmiddels even droog) zag ik de lucht vol ongelofelijk mooi licht. Ik sprong in de auto (volstrekt ongepland, ik wilde andere dingen doen) en zag nog geen 500 meter voor mijn neus de wolken rond Mount Doom (uit de Lord of the Rings, in real life Mount Ngauruhoe) wegtrekken en de top eventjes in de zon liggen. Het gebeurde gewoon voor m’n ogen. M’n fototoestel had ik natuurlijk paraat. Terwijl die top wekenlang in de wolken is geweest …, ongelofelijk. Ook een top van een andere majestueuze berg hier in de omgeving (Mount Ruapehu) zag ik zich ontworstelen aan het wolkendek, het gebeurde echt terwijl ik ernaar stond te kijken.

Overigens hebben ze het ook voor elkaar gekregen aan de voet van de berg een – in mijn ogen – werkelijk afschuwelijk gebouw neer te zetten, Chateau Tongariro. De lelijkheid die bij een ski-oord hoort. Maar desondanks kun je je niet voorstellen hoe ongelofelijk tevreden ik was, terwijl de regen weer op de auto neerkletterde.Ik heb dat eens zitten bekijken in die gemeenschappelijke keuken van de camping op het Tongariropark toen ik deze blog zat te maken. Je hebt er alle faciliteiten die je als kampeerder/trekker nodig hebt (vier units voor koelen, koken, magnetron, afwas etc.). Op zo’n middag als de tweede middag hier waarop het volop en gestaag regent (en dat volgens de voorspellingen voorlopig blijft doen), neemt deze en gene deze keuken als toevluchtsoord, logisch. Het vreemde vind ik echter dat er nauwelijks communicatie cq uitwisseling van ervaringen plaatsvindt, iedereen lijkt in zijn/haar eigen ‘bubble’ te zitten en met z’n eigen ding bezig te zijn. Pogingen dat te doorbreken lopen steevast schipbreuk. Merkwaardig …

Overigens had ik, net als de eerste dag hier, tijdens droog weer tussen de middag mijn dinner gekookt. Dus ook vandaag weer een goede beslissing 😅. Verder heb ik de dag gebruikt om uit te slapen (oh, wat lekker) en mijn routeplanning voor de komende dagen te maken. Tussen hier en de lodge die ik maandag aan de westkust betrek zijn er zo ongeveer halverwege geen campings, alleen aan het begin en het eind van de route. Tja en dat is natuurlijk niet handig als ik nog ergens één nacht moet overnachten. Uiteindelijk kwam ik (weer) op de plek terecht die ik dit voorjaar al eens had genoteerd toen er nog sprake was dat ik zou gaan paardrijden. Dat was een goede locatie (uiteraard in het volgende Nationale Park).