03. Blog Nieuw-Zeeland: Acclimatiseren in Auckland,
Dansen op 49 vulkanen
Auckland is gebouwd op 49 vulkanen. En hoewel de laatste eruptie zo’n 600 jaar geleden heeft plaatsgevonden, zijn het geen ‘dode’ vulkanen. Als er een nieuwe uitbarsting mocht komen, kan dat overal in de stad gebeuren.
Een opwekkend weetje, zo aan het begin van mijn verblijf van drie maanden in Nieuw-Zeeland. Maar ik kan het ook positief benaderen, als ik deze drie dagen in Auckland overleef, dan heb ik het grootste risico gehad en zal de rest van mijn verblijf in Nieuw-Zeeland ook wel lukken. 😀
Nadat ik dinsdagmiddag na aankomst vanuit Singapore direct mijn auto had opgehaald en al enigszins reisklaar had gemaakt, ben ik vervolgens door de spits naar m’n lodge gereden. Het was niet ideaal om dat op dat tijdstip te doen (echt niet!) met een grotere auto die ik niet ken, waar het stuur rechts zit, het verkeer links rijdt, het druk is (spitsuur voor 1,5 miljoen inwoners) in een hele grote stad die ik ook niet ken 
en het ook nog eens begon te regenen. Maar ik ben zonder brokken te maken bij mijn lodge gearriveerd. Naar de supermarkt lopen was flink stijgen en dalen, maar wel fijn om na al dat zitten in het vliegtuig even goed de benen te kunnen strekken. Na het eten was ik helemaal uitgeteld (en ook niet erg communicatief meer). Ik ben daarom maar lekker vroeg m’n bed ingestapt om een beetje bij te slapen.
En daarvan had ik ’s woensdags gelijk profijt, een zeer productieve dag werd het met aan het eind van die dag een zeer tevreden mens, moi. Na de boodschappen voor de basisbenodigdheden om drie maanden zelfvoorzienend te kunnen rondtrekken (en uiteraard de benodigdheden voor het ‘natje en het droogje’ voor de komende dagen), kon ik mij op de verdere ‘inrichting’ van m’n campercar storten: m’n bedje (in de auto) is inmiddels gespreid en de keuken (ook in de auto) bevat nu naar mijn idee de 
noodzakelijke ingrediënten om zelf onderweg een lekkere maaltijd te kunnen bereiden. Tel daarbij op dat ik de route voor a.s. vrijdag zo’n beetje heb uitgestippeld en heb bekeken waar ik goedkoop kan tanken en waar ik de meeste korting kan incasseren (dat kan oplopen tot wel NZ$1,20 per liter!), dan kon ik mij alleen daarom al een tevreden mens noemen.
Mijn dag kon helemaal niet meer stuk toen ik op het wandelingetje naar een bank om wat contanten uit de muur te halen, langs een kantoorboekhandel kwam die 2-componentenlijm en brede rubber elastieken verkocht (wegens ruimtegebrek had ik dat niet mee kunnen nemen). Daarmee kon ik de zool van een van mijn wandelschoenen (die deels was los gegaan) prima repareren. Het was voor mij een beproefd ‘recept’, in het grijze verleden heb ik dat diverse malen met uitstekend resultaat gedaan, voor mijn dochters zal dit een bekend beeld zijn. 😀. Maar dan had ik natuurlijk wel die 2-componentenlijm nodig … en die vond ik.
Door de voortvarende gang van zaken op woensdag, bleef er op donderdag ruim tijd over om nog wat van Auckland te gaan bekijken. Dat mocht ik mij natuurlijk niet laten ontzeggen, want als ik door een vulkaanuitbarsting ten onder zou gaan, dan wil ik natuurlijk wel weten waar ik het loodje leg.
PS, inmiddels heb ik ook m’n eerste uitnodiging binnen om bij een Nieuw-Zeelander thuis langs te komen, aardig en gezellig volk hier. 😀
Afsluitend, nu een gedicht van Bashar Almashaan:
