08. Blog Nieuw-Zeeland: Top Tussendaagjes
Twee hele leuke tussendaagjes overigens. De eerste dag begon met een ontbijt met twee gezellige Nederlandse studentes. Zij waren de avond tevoren vrij laat aangekomen op de camping en stonden pal naast mij. Je komt die Nederlanders ook overal tegen 😀 😃. En zij stonden erop dat ik ’s ochtends met hen tijdens het ontbijt van hun koffie zou genieten. Gezellige meiden, ondernemend en vol verhalen.Hoewel de weersvoorspellingen weer abominabel waren (regen en maximaal 15 graden) spendeerde ik de rest van de ochtend aan de Karangahake Rail Tunnel Loop (het bleef droog!). Karangahake is bekend om zijn goudmijnverleden (helaas heb ik geen goud gevonden 😞), zijn spoorweghistorie (ik liep onder andere door de kilometer lange spoortunnel) en een uitzonderlijk mooie kloof (waarvan ik volop heb genoten).
En áls ik dan in Nieuw-Zeeland ben en ik bèn in de buurt van de Hobbiton Movie Set (de Gouw, waar Bilbo, Frodo, Sam en vele anderen volgens Tolkien hebben gewoond) dan ga ik deze super-toeristische attractie, maar ook heel Bijzondere Plaats bezoeken. Terwijl ik in het café zit te wachten op het begin van de tour klinken hier intussen de kerstliedjes uit de boxen in het café. Een merkwaardige combinatie 😉.Het bezoek aan De Gouw was geweldig, helemaal zoals je je die vredige plek voorstelt die Tolkien heeft beschreven. Een golvend landschap vanaf de voordeur, bloemen (bij die voordeur), bergen in de verte (die met hun geheimen en avonturen lonken, maar voor hobbits vooral op grote afstand moeten blijven), een knapperend haardvuur en in De Groene Draak een goede pul bier. Ik heb ontzettend veel foto’s gemaakt, te veel om in deze blog op te nemen.En de gids had veel mooie verhalen te vertellen over het ontstaan van deze filmlocatie (in de eerdere plannen zouden opnamen op 12 locaties worden samengevoegd als één locatie), de bouw en aanpassingen die zijn gedaan voor de opnamen van The Hobbit, geen interieur in de hobbitholen (dat was namelijk studiowerk), formaat van de hobbit-huizen, etc., etc.
Als kers op de taart van die eerste dag had ik aan het eind van de middag op de camping voor die nacht nog een boeiend gesprek met een NZ-boer. Hij was er een weekje met de camper tussenuit, wel op maximaal 1,5 uur rijden vanaf zijn boerderij (dat dan weer wel). Het sloot mooi aan bij het artikel in de NRC van 7 december dat Nieuw-Zeeland een ‘scheetbelasting’ wil gaan invoeren, een heffing voor veeboeren op de uitstoot van onder andere stikstof. Het is overal hetzelfde 😉.
En als slagroom op de kers op de taart, het heeft vandaag, ondanks volstrekt andere voorspellingen, geen druppel geregend. Wat bof ik toch weer.
En dan de tweede tussendag, de dag van mijn verjaardag. Maar dan wordt het wel ingewikkeld, want wanneer begint mijn verjaardag nu eigenlijk? Is dat wanneer het in Nederland 9 december is? Of als het in Nieuw-Zeeland 9 december is, dus 12 uur eerder? Of moet ik uitgaan van wanneer het in mijn geboorteplaats 9 december is, 6 uur eerder dan in Nederland? Voorlopig houd ik nu maar de tijd van Thailand aan, dan begint mijn verjaardag zo ongeveer op het moment dat ik hier in Nieuw-Zeeland wakker word 😀 😃.
Een van de eerste acties van vandaag, inmiddels 9 december, was natuurlijk om de feestverlichting op te hangen 😀. Daarna maar eens kijken wat plan B voor vandaag wordt. Want naar buiten kjjkend zag ik een behoorlijke miezerregen. Een ‘drizzle’ zoals de Engelsen dit soort regen noemen, het regent niet hard, maar binnen de kortste keren raak je ervan doorweekt. De bijbehorende grauwe lucht dekte als een deken het landschap toe. Elk contrast, elke ‘vrolijke noot’ is uit het landschap verdwenen. Alles wat ik op 8 december aan droogte en zonneschijn heb gehad, wordt de dag erna dus met een strakgrijze lucht en deze ‘drizzle’ gecompenseerd. Geen foto’s dus. Maar gelukkig was ikzelf het zonnetje in huis, eehhhhh … in de auto.
Bij het eerste het beste café dat ik passeerde na m’n vertrek van de camping stonden wel …tig campers geparkeerd. Waarschijnlijk allemaal kampeerders die nu met de ziel onder de arm aan het bedenken waren wat ze dan gingen doen. Ik had besloten een ‘binnendagje’ te nemen en het Rotorua Museum te gaan bezoeken. Een mooie invulling bij dit weer om meer te weten te komen over de omgeving waar ik een aantal dagen te gast ben. Mis gedacht bleek bij aankomst, het museum is al een aantal jaren gesloten omdat het niet aardbevingsveilig is. Tja, daar stond ik dan ook …😉… te bedenken wat ik dan zou gaan doen. Eens kijken of er wat van de omgeving en de meren te zien is? Dat van die meren viel tegen, het grijs van de lucht liep zonder overgang in het grijs van het meer over. Het was geen beeld om echt vrolijk van te worden 😞.
Doorrijdend passeerde ik op een gegeven moment de Okere Falls & PowerPoint Station. Het begon te kriebelen, toch wilde ik vandaag wel een klein beetje ‘stoer’ doen en ze gaan bekijken. Wel buiten (het regende nog steeds), dus was de kans dat ik nat zou worden wel erg groot. Deze Okere-watervallen worden/werden gebruikt als waterkrachtcentrale. Vervolgens kon ik natuurlijk Tutea’s Cave niet overslaan, maar 15 minuutjes verder lopen over een mooi en gemakkelijk begaanbaar bospad. Eenmaal daar aangekomen, liet ik dan de Trout Pool Falls aan m’n neus voorbijgaan (nog 10 minuutjes verder lopen)? Natuurlijk niet. Alles bij elkaar een wandeling van vijf kwartier. En zoals eerder, de plaatjes zeggen genoeg. Wat een enorme kracht van het water hier. Die zijn eigenlijk alleen in filmpjes te vatten. Die voeg ik dan later wel aan deze blog toe.
Toch een ‘beetje’ nat en verregend (doorweekt dus) ging ik op zoek naar m’n lodge waar ik de komende vier nachten zou verblijven. Heerlijk, een aantal nachten wat meer luxe en niet kamperen. Als ik de lodge niet had gehad, dan was ik waarschijnlijk niet zo ‘stoer’ geweest. Je moet die stoerheid dus wel in perspectief zien.
In de lodge werd ik hartelijk verwelkomd door Marianne, inclusief verjaardagsgebak en felicitaties. Leuk om zo gastvrij te worden ontvangen. Na een heerlijke warme douche geniet ik met volle teugen van dit warme onderkomen. Straks even eten koken en lekker eten met een glaasje wijn erbij. Wat een verwennerij … Daarna begon Nederland een beetje wakker te worden en kon ik de binnenkomende felicitaties gaan beantwoorden, maar nachtwerk maak ik daar niet van. Ik kan er ook niets aan doen dat Nederland 12 uur achterloopt 😉.