04. Blog Nieuw-Zeeland: Going North – A New Adventure
Na een aantal dagen Auckland verlaat ik deze plaats dan voor het ‘echte’ werk, m’n roadtrip door Nieuw-Zeeland. Noordwaarts trek ik. De warmte tegemoet richting evenaar (hoop ik). Maar als ik Nieuw-Zeelanders spreek, hoor ik ze klagen over het weer. Ze hebben nog nooit zo’n koud en nat voorjaar gehad. Ik ben in ieder geval blij dat ik m’n dikke vest heb meegenomen, dat ligt altijd onder handbereik. Of ik heb het aan.
Op weg maar het noorden passeerde ik Warkworth. Dit plaatsje moest ik echt even aandoen aangezien m’n favoriete detectiveserie, Brokenwood Mysteries, hier voor een groot deel is opgenomen. 
Het is echt een plaatsje met een opgeruimde en relaxte sfeer, herkenbaar van de serie.
Verder trekkend langs de kust naar het noorden genoot ik van de gebruikelijke vakantiegenoegens (een ijsje) 
en kwam ik aan op Uretiti Beach 
Campsite. Daar ging het dan gebeuren, de eerste keer eten en slapen vanuit m’n rijdende huisje. Maar voor het zover was eerst een wijntje uit m’n super-de-luxe wijn’glas’. Gelukkig heb ik vier van dit soort ‘glazen’, 1 voor thee, 1 voor koffie, 1 voor sap en dus 1 voor wijn. Nu nog de vraag hoe ik ze allemaal uit elkaar houd 😀 😃.
Eerste indruk van vandaag, ik heb onderweg m’n ogen uitgekeken…
Na een prima nacht trok ik de volgende ochtend verder voor de ontmoeting met m’n eerste Nieuw-Zeelandse waterval, de Whangarei-Falls nabij het gelijknamige plaatsje.
Omdat ik mijzelf niet tot de ’toeristisch-plaatjes-schietende-en-direct-verder-trekkende’ reizigers reken, trok ik m’n wandelschoenen aan voor een lekkere wandeling in het aangrenzende bos. Heerlijk.
Op de Otamure Camping Ground vond ik m’n volgende overnachtingsplek. Hoewel, als ik het uitzicht vanaf mijn plekkie zag, vroeg ik mij af of er veel van slapen terecht zou komen …
Maar oh, ondanks het ‘decoratieve’ zonnetje, wat was de wind hier snijdend koud.
De derde dag van mjjn roadtrip zou eindigen op Puriri Bay Camp. Een heerlijke plek met fantastisch uitzicht waar ik niet één, niet twee maar zelfs drie nachten zou blijven. Daarover echter in de volgende de Blog.
De dag startte met echt Engels weer, zwaar bewolkt met (te) vaak een regenbui. Dat 
paste wel prima bij het landschap. 😀 😉
Maar na een aantal regenbuien en de veerpont kwam ik dan uiteindelijk op plekjes met ongekende uitzichten en doorkijkjes.
